czwartek, 1 maja 2014

Śladami Marii Klementyny Sobieskiej (wnuczki Jana III Sobieskiego)

Jakże często wędrując po Rzymie zastanawiamy się, czy są w Wiecznym Mieście ślady naszych rodaków. Może nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale jest ich bardzo wiele. Zwiedzając Bazylikę Świętego Piotra na Watykanie, w bocznej nawie po lewej stronie jest pomnik nagrobny Marii Klementyny Sobieskiej, żony Jakuba III Stuarta, pretendenta do tronu brytyjskiego i wnuczki króla Jana III Sobieskiego. Maria Sobieska była czwartą, po hrabinie Matyldzie, królowej Cypru Charlotte de Savoie-Lusignan, Krystynie królowej szwedzkiej, kobietą pochowaną w watykańskiej bazylice. Pomnik Marii Klementyny Sobieskiej (na zdjęciu) wykonany jest z porfiru i ozdobiony jest brązem złoconym. Portret zmarłej jest w formie mozaikowego medalionu, wykonanego przez Paolo Cristofani, natomiast rzeźbę pomnika wykonał Pietro Bracci. Na dole umieszczona jest inskrypcja: Maria Klementyna, królowa Wielkiej Brytanii, Francji i Irlandii.
Maria Klementyna Sobieska (ur.17.07.1701 w Macerata we Włoszech, zm. 17.01.1735 w Rzymie) – córka Jakuba Sobieskiego i Jadwigi Elżbiety Neubueskiej, wnuczka Jana III Sobieskiego. Została zaręczona z księciem Jakubem Stuartem, synem obalonego króla Jakuba II Stuarta i jego drugiej żony Marii z Modeny, córki Alfonsa IV d'Este. Zaręczynom tym przeciwny był ówczesny król Anglii – Jerzy I, który obawiał się, że Jakub Stuart doczeka się z Marią Klementyną potomstwa. Cesarz Karol VI Habsburg, aby zapobiec zawarciu małżeństwa zaaresztował Marię Klementynę podczas jej podróży przez Włochy. Umieszczono ją w zamku w Innsbrucku, ale udało jej się oszukać strażników i uciec do Bolonii. Tam, już bezpieczna, poślubiła per procura swojego narzeczonego, który wtedy znajdował się w Hiszpanii. Ceremonię ślubną powtórzono 3 września 1719 r., we włoskim Montefiascone, w Katedrze Świętej Małgorzaty. Maria Klementyna i jej małżonek zostali zaproszeni do Rzymu przez samego papieża Klemensa XI, który tytułował ich (katolickimi) władcami Anglii, Szkocji i Irlandii. Małżeństwo Marii Klementyny okazało się nieszczęśliwe. Po urodzeniu drugiego dziecka, pogrążona w depresji, opuściła męża i synów. Zamieszkała w klasztorze św. Cecylii w Rzymie gdzie poświęciła się modlitwie i ascezie. Wkrótce zmarła (zagłodziła się na śmierć) i została pochowana w podziemiach Bazyliki św. Piotra w Watykanie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz